Inżynieria środowiska jest jedną z tych nauk technicznych, które w dwudziestym pierwszym wieku będą miały największe znaczenie. Już teraz jej rola jest pokaźna, ponieważ to właśnie ta nauka, o bardzo głębokich korzeniach, odpowiada za przygotowanie i wdrożenie rozwiązań technicznych, które pozwolą w sposób rozsądny gospodarować zasobami Ziemi i przy tym zachować równowagę naturalnych ekosystemów. Dlaczego napisałem, że nauka ta ma głębokie korzenie? Otóż jednym z zainteresowań inżynierów środowiska są na przykład prace melioracyjne, które przecież prowadzi się od tysięcy lat, choć nie zawsze przy tym dbano (i dziś nie zawsze taką uwagę się przykłada) o zachowanie naturalnego stanu środowiska przyrodniczego.
Jednak melioracje, których zastosowań upatrujemy głównie w rolnictwie, nie są jedynym przedmiotem badań inżynierii środowiska. Zaliczają się do nich także metody unieszkodliwiania odpadów, w tym ścieków, a także odpadów szczególnie niebezpiecznych, a także klimatyzacja czy zaopatrzenie w wodę. Znaczenie inżynierii środowiska jest więc olbrzymie, ponieważ zajmuje się ona problemami bardzo bliskimi i w bezpośredni sposób wpływającymi na bezpieczeństwo i jakość życia.
Jako nauka akademicka, inżynieria środowiska jest dziedziną bardzo wymagającą, ponieważ z jednej strony jest to kierunek techniczny, natomiast z drugiej, wymaga doskonałej znajomości wybranych zagadnień leżących w kręgu zainteresowań biologii, geografii czy ochrony środowiska. Umiejętne połączenie wiedzy z tych dziedzin łatwe nie jest, zwłaszcza że to właśnie inżynieria środowiskowa jest odpowiedzialna za wypracowanie rozwiązań kompromisowych, które pozwolą na szybki rozwój gospodarczy, społeczny i ekonomiczny, a jednocześnie dadzą nadzieję na zachowanie równowagi w systemach przyrodniczych. Stąd też adepci inżynierii środowiska często muszą borykać się także z problemami natury socjologicznej, choć to już teoretycznie nie leży w kręgu ich zainteresowań naukowych. Stąd też inżynierię środowiska uważa się za jedną z bardziej złożonych i interdyscyplinarnych gałęzi nauki u progu XXI tysiąclecia, a jednocześnie naukę, bez której nie sposób sobie wyobrazić dalszy rozwój cywilizacyjny.